Milos – niezwykła wyspa której barwy i kształty zapierają dech w piesiach, a morskie urwiska, jaskinie z niezwykłymi szatami naciekowymi oraz liczne gorące źródła dodają jej piękna i przyciągają nie tylko pasjonatów geologii. Zastygła lawa wlewająca się do grot morskich lub stygnąca gwałtownie w zetknięciu z morską wodą wytworzyła przedziwne kształty linii brzegowej. Na wyspie w dużych ilościach wydobywa się liczne minerały, jak kaolin, baryt i perlit. Znajduje się tam większe miasto portowe – Adamas, obok którego znajduje się bardzo ciekawa wioska Apollina. Samo miasto zostało założone przez uchodźców z Krety, przez co widać ogromne wpływy "wielkiej wyspy" na architekturę i kulturę. Warto zobaczyć cerkiew Agia Triada (Świętej Trójcy) z przepięknymi kreteńskimi ikonami. Głównym ośrodkiem kulturalnym wyspy jest Plaka (Milos), gdzie w Muzeum Archeologicznym wystawiona jest kopia słynnej Wenus z Milo. Między obiema miejscowościami znajdują się katakumby z najstarszymi w Grecji szczątkami chrześcijan.
Paros – wyspa należąca do Cyklad znana z bujnego nocnego życia, zwłaszcza w stolicy – Parikii i przepięknej bizantyjskiej cerkwi z VI w. Ekatontapiliani – Matki Boskiej Stu Drzwi. Wyspa słynęła niegdyś z najwspanialszych na świecie złóż marmuru, z którego zbudowane jest m.in. weneckie kastro w centralnej części Paros. Na wyspie można również relaksować się na słynnej Christi Akti – Złotej Plaży. Podróż po wyspie obfituje w zwiedzanie starych wiosek, portów rybackich, klasztorów, stolicy-labiryntu oraz niezliczonych dyskotek, w których można przepaść na wiele godzin. Na sąsiedniej wyspie Andiparos 15 sierpnia odbywa się jeden z najciekawszych festiwali w Grecji – parada oświetlonych łodzi rybackich oraz widowiskowe pokazy sztucznych ogni. Jedne z najlepszych, piaszczystych plaż znajdują się na zachód od miejscowości Naoussa, są to Piperi oraz niezwykła Kolimbithres położona wśród form skalnych wyrzeźbionych przez wodę i powietrze. Dogodne warunki do uprawiania windsurfingu i żeglarstwa panują w okolicy cypla osłaniającego plażę Langeri, chociaż wielu miłośników żagli chwali sobie również zatokę na wysokości Santa Maria.
Naksos – największa wyspa należąca do Cyklad, oferuje wysokie góry, długie i piaszczyste plaże, urokliwe wioski, klasztory, ruiny i niepowtarzalną atmosferę. Najwyższym wzniesieniem wyspy jest góra Zeusa, który podobno przyszedł na świat w jaskini pod szczytem. Główne miasto Naksos (Chora) to labirynt weneckich uliczek, zamkowych murów, starożytnych ruin i bizantyjskich kościołów. Na wyspie znajduje się wiele zabytków przeszłości, a najstarsze to ślady prehistorycznej osady sprzed 4,5 tys. lat. Ciekawostką turystyczną są gigantyczne posągi z VII w. p.n.e. porzucone na pastwę losu w kamieniołomach. W okolicy miasta Naksos oferującego bazę noclegową o różnym standardzie znajdują się najładniejsze plaże na wyspie. Całe wybrzeże południowo-zachodnie charakteryzuje się pięknymi, piaszczystymi plażami doskonale nadającymi się do wygrzewania na słońcu oraz uprawiania sportów wodnych.
Santorini – jedna z najpiękniejszych wysp basenu Morza Śródziemnego, powstała wskutek wielkiego kataklizmu. Atol tworzą zatopione częściowo strome ściany szczytu wulkanu (kaldera), pośrodku których znajduje się głęboka zatoka. Fira (Thira) – to główna miejscowość wyspy, która położona jest na krawędzi kaldery, a jej znakiem rozpoznawczym są białe domki, i kręte brukowane uliczki ze schodami. Jest to najczęściej odwiedzane miasto wyspy ze względu na dwa porty mieszczące się w dolnej części, do którego przybijają nie tylko jachty i barki, ale również duże statki wycieczkowe. Żeby dostać się do miasta trzeba wspiąć się po prawie sześciuset stopniach, ale wysiłek rekompensuje zapierający dech w piersiach widok. Większość wycieczek zostaje tu do wieczora by w niepowtarzalnej scenerii greckich kawiarni z balkonami nad urwiskiem obserwować skąpaną w zachodzącym słońcu zatokę. By poznać historię wyspy warto udać się do Muzeum Margon Gizi mieszczącego się w XVII-wiecznej rezydencji ocalałej po trzęsieniu ziemi w 1956 r. Jest tam wiele dokumentów, rycin i map sięgających XVI w. Miasto jest bardzo dobrze przygotowane na przyjęcie turystów, którzy poza tawernami z przepyszną grecką kuchnią znajdą również hotele. Najciekawsze miejscowości to: Ia – wioska znajdująca się w północnej części po wewnętrznej stronie kaldery, która jest chyba najczęściej fotografowaną częścią wyspy. Została odrestaurowana po trzęsieniu ziemi w 1956 r. i odkopana z popiołów, a jej główną atrakcją poza białymi domkami i niezapomnianemu widokowi na zatokę są cerkwie z niebieskimi kopułami. W dolnej części wioski znajduje się niewielka plaża z czarnym, wulkanicznym piaskiem, a na zboczach jaskinie mieszkalne, z których część przekształcona jest w hotele. Z Ia można udać się brzegiem kaldery na pieszą wycieczkę do Imerovigli, gdzie po drodze zobaczyć można czerwono-fioletowe skały i zastygłe języki lawy; Parissa – rozrywkowy kurort wschodniego wybrzeża, który rozwija się w bardzo szybkim tempie oferując bazę gastronomiczną i hotelarską na dobrym poziomie. Dolną część miasta zajmuje plaża z czarnym żwirem ciągnąca się na długości kilku kilometrów. Schodami prowadzącymi z miasta, można wspiąć się do ruin starożytnej Thiry; Kamari – kurort sąsiadujący z Parissą, posiadający dostęp do czarnej, żwirowej plaży, gdzie z roku na rok pojawia się więcej hoteli.
Ateny – stolica Grecji stanowiąca kolebkę demokracji, której historia przekracza 3 tys. lat. Jest również jednym z najważniejszych destynacji turystycznych Europy z imponującymi zabytkami starożytności. Rozłożone są między Zatoką Sarońską i czterema wysokimi wzgórzami, będącymi częścią miasta – Egaleo na południowym zachodzie dochodzący do wysokości 414 m n.p.m., Parnitha – sięgająca 1423 m n.p.m na zachodzie, Imittos – wysoki na 1026 m n.p.m. na wschodzie i górujący północy Pentelikon – 1108 m n.p.m. Ateny podzielone są trzema uskokami tektonicznymi co skutkuje częstymi, choć przeważnie niedużymi trzęsieniami ziemi. Ostatnie duże trzęsienie w 1999 r. poskutkowało zmianą przepisów budowlanych w mieście. W starożytności wstrząsy w mieście tłumaczono jako gniew bogów i składano im dary. W mieście znajduje się wiele śladów po bogatej historii miasta. Miasto założone zostało na pozostałościach twierdzy mykeńskiej na wzgórzu Akropolis, gdzie następnie również na sąsiadujących wzgórzach powstało miasto z dużą agorą (antyczny rynek), aeropagiem, gdzie odbywały się sądy, duża ilością świątyń poświęconych rożnym bóstwom i gmachami publicznymi. Nazwa miasta pochodzi od greckiej bogini mądrości Ateny. Według mitologii kiedy bogowie olimpijscy dzielili między siebie ziemie, gdzie mają być szczególnie czczeni Posejdon i Atena upodobali sobie szybko rozwijające się miasto nad Zatoką Sarońską. Ponieważ nie mogli osiągnąć kompromisu a kłótnie były coraz bardzie zażarte zwrócili się do mieszkańców by oni sami zdecydowali któremu bóstwu chcą składać cześć. Zdecydowali oni, że oddadzą miasto bogowi, który podaruje im najbardziej przydatną rzecz. Posejdon ofiarował wodę, która wytrysnęła ze źródełka. Atena natomiast stworzyła drzewko oliwkowe i pokazała jak zrobić oliwę z oliwek, która do dnia dzisiejszego jest podstawą greckiej kuchni. Najważniejszym miejscem Aten jest Akropol na wapiennym wzgórzu, gdzie znajduje się Partenon – świątynia Ateny Partenos (Dziewicy) wykonana w doryckim stylu przez Peryklesa, a rzeźby wykonał sam Fidiasz. Inne ważne budowle to Propyleje – stanowiące wejście na święte wzgórze, Erechtjon poświęcony Atenie i Posejdonowi oraz świątynia Nike. By zapoznać się dokładnie z bogatą historia miasta warto udać się do znajdującego się niedaleko Muzeum Archeologicznego. W mieście znajduje się bardzo wiele budynków i świątyń, na których poznanie trzeba przeznaczyć znacznie więcej niż jeden dzień. Najważniejsze to: Agora z Wieżą Wiatrów, pozostałościami po Hibliotece Hadriana i meczetem Fethiye Tzami, Aeropag, Tezejon, Teatr Dionizosa, Świątynia Zeusa Olimpijskiego oraz Kalimarmaron – stadion olimpijski z IV w. p.n.e. będący miejscem pierwszej nowożytnej olimpiady po odrestaurowaniu. Korynt – miasto portowe leżące przy Przesmyku Korynckim, który łączy Peloponez z lądową częścią Grecji. Dzisiejsze miasto położone jest kilka kilometrów od starożytnych ruin, które leżą we wsi Archea Korinthos. Znajdują się tu m.in. ruiny świątyni Apollina z V w. p.n.e., a powyżej, na stromej skarpie wznosiła się słynna w starożytnej Grecji świątynia Afrodyty uważana za miejsce sakralnej prostytucji, która nie przetrwała do naszych czasów. Warto zobaczyć również dobrze zachowane obwarowania średniowiecznej twierdzy.
Tresc opisow dostarczana przez merlinx. Teby – miasto, które w starożytności było centrum polityczny środkowej części Grecji, a obecnie mieszka tu mniej niż 20 tys. ludzi. Nawiązują do greckiej mitologii i opowiadań Teby to miejsce narodzin Dionizosa, Heraklesa i późniejszego króla – Edypa. Istnieje również wiele śladów świadczących o tym, że miasto było jednym z centrów cywilizacji mykeńskiej na podbitym lądzie. Miasto bardzo szybko się rozwijało i stało się konkurencją Aten – rywalizacja między miastami sprawiła, ze w wojnach perskich i peloponeski Teby stawały się sojusznikiem każdego kraju, chcącego podbić Ateny. Największą klęską miasta była walka z Macedonią, kiedy to miasto zostało prawie doszczętnie zniszczone, a wszyscy mieszkańcy dostali się w niewolę. Można podziwiać tu ruiny Kadmey – akropolu tebańskiego, na którym wybudowany garnizon macedoński – obecnie również ruiny.
Sparta – miasto Peloponezu będące stolicą Lekonii, które jest jednym z najbardziej znanych i znaczących w historii Grecji. W skład nowożytnej miejscowości wchodzą ruiny starożytnej Sparty i średniowiecznej Mistry. Historia Sparty sięga aż XII w. p.n.e. kiedy to stała się jedną z osad Dorów zasiedlających tereny Peloponezu. Cztery wieki później powiększone znacznie miasto słynęło jako potęga militarna. Dzięki zastosowaniu falangi Spartanie stłumili zbuntowaną ludność meseńską, założyli Związek Peloponeski i przez długie lata posiadali hegemonię na Peloponezie. Według podań założycielem miasta był legendarny Likurg, który podobno otrzymał od wyroczni delfickiej wytyczne jak dobrze kierować państwem i flotą, co podnosiło jego prestiż. Decyzje podejmowane były przez króla i Radę Starszych – szanowanych obywateli, którzy godnie przeżyli 60 lat. Po krótkim sojuszu, Sparta weszła w konflikt z Atenami i po zwycięstwie w wojnie peloponeskiej zdobyła znaczne wpływy Hellady. Ok. III w. p.n.e. Sparta utraciła znaczenie na rzecz Teb, a główna przyczyną był spadek liczby obywateli w wyniku licznych wojen, przez co nie mogła wystawić znaczącej armii. Jasnością i respektowaniem prawa, prostym życiem i ustrojem politycznym Sparta zachwycała jeszcze długo nawet największych filozofów, jak np. Platon. Do dziś ludność Sparty jest przykładem oddania idei wielkości państwa i organizacji społeczeństwa.
Korynt – miasto portowe leżące przy Przesmyku Korynckim, który łączy Peloponez z lądową częścią Grecji. Dzisiejsze miasto położone jest kilka kilometrów od starożytnych ruin, które leżą we wsi Archea Korinthos. Znajdują się tu m.in. Ruiny świątyni Apollina z V w. p.n.e., a powyżej, na stromej skarpie wznosiła się słynna w starożytnej Grecji świątynia Afrodyty uważana za miejsce sakralnej prostytucji, która nie przetrwała do naszych czasów. Warto zobaczyć również dobrze zachowane obwarowania średniowiecznej twierdzy.
Epidauros – miejsce gdzie od VI w. p.n.e. do IV w. istniało najsłynniejsze miejsce kultu boga-uzdrowiciela Asklepiosa. Poza świątynią boga z jego 7-metrową siedzącą statuą w formie ołtarza, warto zobaczyć najlepiej zachowany amfiteatr w Grecji, który posiada niesamowitą akustykę i mieścił 14 tys. widzów. Inne ciekawe zabytki to ruiny łaźni i sypialni, gdzie chorzy oczekiwali na uzdrowienie podczas snu.
Heraklion – główne miasto Krety i piąte co do wielkości w Grecji. Przeprawa promowa na Kretę zajmuje zwykle 3,5 – 4 godz. Główną atrakcją miasta są ruiny pałacu Knossos, którego historia i pamiątki opisane są dokładnie w pobliskim Muzeum Archeologicznym. Większość zabytków miasta pochodzi z czasów weneckich, kiedy Kreta przeżywała lata świetności, a na szczególna uwagę zasługuje wenecki Arsenał, ratusz i twierdza Koules z płaskorzeźbami Lwów św. Marka. W mieście znajdują się cenne cerkwie – Agios Markos i Agios Titos – ze szczątkami pierwszego biskupa Krety oraz katedra Agios Minas.
Grecki wieczór – odbywające się w tawernach wieczory, organizowane często prywatnie lub przez biura podróży to świetna okazja do poznania ciekawej kultury regionu i tradycyjnej kuchni. Często odbywają się pokazy tańca i nauka Zorby.